System metra w Londynie

System metra w Londynie to jeden z najstarszych i najbardziej rozbudowanych systemów kolei podziemnej na świecie. Jest on znany ze swoich ikonicznych komunikatów. Każdy nas zna popularny i typowy dla metra w Londynie komunikat “Mind the Gap!”.
_

Historia metra w Londynie

10 stycznia 1863 roku Kolej Metropolitalna otworzyła pierwszą na świecie kolej podziemną, co rozpoczęło historię Londyńskiego metra. Linia kolejowa została zbudowana między Paddington (wówczas zwaną Bishop’s Road) a Farringdon Street. Z biegiem lat do podziemnej sieci kolejowej zostało dołączonych znacznie więcej linii, ale większość z nich została rozbudowana w ciągu następnych 50 lat. 7 stycznia 1869 roku przez tunel Tamizy przejechał pierwszy pociąg parowy. Zarobiono wtedy wystarczająco dużo pieniędzy na turystach odwiedzających tunel, aby można było go rozbudować do transportu ładunków pod rzeką. Po to pierwotnie zbudowano tunel! Biorąc pod uwagę, że nie było szybów wentylacyjnych, które wypuszczałyby dym z tunelu – ponieważ został zbudowany pod rzeką! – wewnątrz tunelu zbierało się dużo dymu, przez co nie było to przyjemne dla pracujących maszynistów. Dopiero w 1913 roku kolej została zastąpiona elektryczną.

18 grudnia 1890 roku otwarto pierwszą na świecie kolejkę elektryczną głęboko pod ziemią. Kursowała od King William Street w City of London, pod Tamizą, do Stockwell. Oznaczało to, że the Tube (jak potocznie nazywany jest Londyński system metra, ze względu na okrągły kształt tuneli) mógł rozwinąć się znacznie bardziej niż wcześniej, ponieważ nie potrzebowali już otworów wentylacyjnych dla pary i dymu z silników, aby uciec z tuneli. Pociągi elektryczne oznaczały możliwość wjazdu znacznie głębiej pod ziemię, a nawet jazdę jeden na drugim.

Rok 1908 był ważnym rokiem dla rozwoju sieci. Po raz pierwszy na stacjach pojawiła się nazwa „Underground”, a także pierwszy elektryczny automat biletowy. Był to również pierwszy rok, w którym słynne logo w kształcie koła zostało użyte do oznaczenia “the Tube”, które jest używane do dziś. W nadchodzących latach postęp technologiczny przekształci podziemie. W 1911 r. Stacja Earl’s Court wzbogaciła się o pierwsze schody ruchome w Londynie, a w 1929 r. drzwi metra przestały być obsługiwane ręcznie.
_

Skąd pochodzi mapa systemu metra w Londynie?

Jednym z najbardziej znanych obrazów związanych z The Tube jest kolorowa mapa wszystkich linii. W 1933 roku mężczyzna o nazwisku Harry Beck przedstawił pierwszy schemat mapy metra, jaką znamy dzisiaj. Oparł swój projekt na obwodzie elektrycznym zamiast rysować linie metra dokładnie tam, gdzie przebiegały. W 1932 roku z kilku stacji rozprowadzono około 500 egzemplarzy, po czym w 1933 roku wydrukowano ich aż 700 000. Odniosły natychmiastowy sukces i więcej map trzeba było zamówić w ciągu zaledwie miesiąca! Projekt mapy był modyfikowany w kolejnych latach. System metra w Londynie. 
_

_

System metra w Londynie podczas wojny

Od września 1940 r. do maja 1945 r. większość peronów metra służyła jako schrony podczas II wojny światowej. Tunele zostały przekształcone w schrony przeciwlotnicze, aby ludzie mogli uciec przed bombardowaniami. Tłumy londyńczyków gromadziły się na schodach ruchomych, na peronach, a nawet na torach londyńskiego metra, chcąc zachować bezpieczeństwo. Ludzie spędzali wiele nocy śpiąc na platformach, aby schronić się przed bombami, które spadały na Londyn. Niektóre stacje były również zamknięte i używane do ochrony cennych przedmiotów z British Museum. Trudno sobie nawet wyobrazić, jak przerażeni byli zarówno dorośli, jak i dzieci, szukając schronienia w ponurych tunelach podczas niemieckich nalotów.

Zdjęcia dotyczące tej sytuacji można znaleźć klikając tutaj.
_

Ciekawostki o londyńskim metrze

1. Każdy pociąg metra pokonuje średnio 114 500 mil rocznie, co odpowiada 4,6 okrążeniom dookoła kuli ziemskiej. Najdłuższa odległość między sąsiednimi stacjami wynosi około 6 km, z Chesham do Chalfont & Latimer. Najkrótsza odległość wynosi około 260 m, między Leicester Square i Covent Garden na linii Picadilly.
2. Każdego roku londyńskie metro odbywa się około 1,3 miliarda podróży. Najbardziej ruchliwa stacja w sieci to Waterloo, która obsługuje około 100,3 mln. pasażerów rocznie, natomiast najmniej używany jest Roding Valley.
3. Większa część metra nie znajduje się pod ziemią. Cała sieć ma około 400 km długości (dla porównania metro w Warszawie to 35,6 km (+ 5,9 km w budowie)), którą obsługuje ponad 4100 pociągów i łączy 270 stacji. Ale tylko około 45 procent sieci znajduje się pod ziemią.
4. Przeciętny Londyńczyk spędza w metrze średnio około 11,5 dnia każdego roku, z czego 5,2 dnia spędza w podziemnych tunelach.
5. Najgłębsza stacja metra to Hampstead na linii północnej, która znajduje się około 58,5 m poniżej poziomu ulicy. Dostępna jest oczywiście winda, ale także spiralne schody awaryjne z ponad 320. stopniami.
6. W marcu 1969 roku królowa Elżbieta II upamiętniła otwarcie Victoria Line, prowadząc jeden z pociągów z Green Park do Oxford Circus. To była jej druga podróż londyńskim metrem, pierwsza odbyła się, gdy miała 13 lat, a  towarzyszyła jej siostra oraz guwernantka.
7. Spożywanie alkoholu zostało zakazane w metrze i wszystkich środkach transportu w Londynie od czerwca 2008 roku.
8. Okrągłe niebiesko-czerwone logo jest najstarszą współczesną marką korporacyjną, która zainspirowała podobne projekty na całym świecie.
9. Łączna liczba schodów ruchomych na londyńskich stacjach metra to 451, natomiast liczba wind to 202.
10. Najdłuższa możliwa podróż jednym pociągiem to ok. 55 km między West Ruislip i Epping na linii centralnej.
11. Każdego tygodnia podziemne schody ruchome pokonują dystans równy dwukrotnemu okrążeniu świata.

Podobał Ci się artykuł? Masz ochotę dowiedzieć się więcej o systemie komunikacji w Londynie, a może o innych interesujących faktach z zycia populacji anglojezycznej lub dotyczących kultury tej części świata? Odwiedź naszego bloga, gdzie znajdziesz ogromną ilość wiedzy i przydatnych informacji!