Londyński autobus – symbol UK

Dlaczego londyński autobus jest czerwony i piętrowy? Co sprawiło, że stał się tak popularny? Poznaj jego historię i wiele innych ciekawostek!

Londyński autobus – wizytówka stolicy Wielkiej Brytanii

Na pewno będąc w Londynie i spacerując ulicami tego niezwykłego miasta można dostrzec na ulicach charakterystyczny londyński autobus. Jak wiadomo, w każdym mieście potrzebna jest komunikacja miejska, aby łatwo przemieszczać się z jednego miejsca do innego. Londyński autobus to system transportowy tego miasta używany od wielu dziesięcioleci. Uważany jest za ikonę Londynu, autobus londyński kursuje w dzień i w nocy na wielu różnych trasach i liniach. Cechy charakterystyczne londyńskiego autobusu to łukowatość, dwa piętra oraz kolor czerwony. Oferuje dużą powierzchnię, w związku z tym może przewozić dość dużą liczbę pasażerów.

Historia londyńskiego piętrusa

Autobus to najstarsza forma transportu publicznego w Londynie. Pierwsze „autobusy” były używane w 1829 r. Były one zaprzężone w konie, które przewoziły ludzi z jednego miejsca do drugiego, tak jak taksówka. Zapoczątkował je George Shillibeer, który mając zamiar uruchomienia usługi podobnej do dzisiejszych autobusów, zabierał ludzi z Paddington do miasta na konnym omnibusie. W 1855 roku utworzono organizację zwaną London General Omnibus Company, której obowiązkiem było zarządzanie wszystkimi autobusami konnymi w tym czasie w Londynie, zapobieganie problemom i upewnianie się, że wszystko działa prawidłowo.

Ostatni omnibus konny był widziany się w 1914 roku, ponieważ następnie powstały autobusy parowe, które były wówczas bardziej nowoczesną opcją ze względu na postęp technologiczny. Wkrótce powstały nowe autobusy silnikowe, które były jeszcze bardziej wydajne. London General Omnibus Company stała się częścią London Passenger Transport Board, a ich oddział stał się znany jako London Transport._

Dopiero w 1906 roku po raz pierwszy użyto liczb widocznych na autobusach, aby rozróżnić je oraz ich trasy, którymi normalnie jeździły. Jednak niezależne firmy transportowe mogły używać numeru na swoich pojazdach, więc w 1924 r. policja miejska otrzymała upoważnienie do przyznawania numerów dla każdego autobusu. Doprowadziło to do zamieszania i problemów dla tych prywatnych firm. W 1933 roku The London Transport Passenger Act dopilnował, aby upoważnienie to zostało odebrane policji z powodu zamieszania, jakie spowodowało, i przekazane właścicielom firm autobusowych. Następnie wszystko wróciło do poprzedniego porządku.

Do 2000 r. londyńskie autobusy były własnością organizacji London Regional Transport kontrolowanej przez rząd. Następnie zostały przejęte przez organizację Transport for London (TFL), co nie zmieniło się do dziś.

Dlaczego londyński autobus jest czerwony?

Czerwone autobusy Londynu to jedne z najbardziej charakterystycznych symboli stolicy. Przyczyna ich koloru pochodzi z początku XX wieku, kiedy system transportowy był obsługiwany przez różne konkurencyjne firmy. Firma London General Omnibus Company (L.G.O.C.) była właścicielem większości autobusów iw 1907 r. Pomalowała całą flotę na czerwono, aby wyróżnić się na tle konkurencji. Od 1933 roku kolor został przyjęty przez London Transport i od tamtej pory taki pozostaje. Jest to ten sam kolor, który jest również używany również w londyńskim metrze, Royal Mail (brytyjska poczta), oraz McDonald’s.

Trasa 15 – Jedna z najlepszych tras londyńskim piętrusem dla turystów

Pełna trasa autobusowa 15 biegnie od Blackwall do Trafalgar Square. Jednak krótsza wersja, skierowana do turystów i cechująca się przejażdżką tradycyjnym Routemaster’em, zaczyna się w Tower Hill. Większość głównych zabytków znajduje się wzdłuż tej trasy, ale jeśli zdarzy ci się jechać całą trasą, wysiądź w Aldgate East, aby zobaczyć Whitechapel Gallery. Wstęp jest całkowicie darmowy, a sama galeria znajduje się tuż obok Brick Lane, gdzie umiejscowionych jest wiele restauracji serwujących indyjską kuchnię. Tower of London jest dość charakterystyczną cechą trasy. Najbardziej znany jest jako średniowieczny dom tortur, jednak w XX wieku odbyło się tam więcej egzekucji niż w jakimkolwiek poprzednim. Następnie można zobaczyć katedrę św. Pawła ukończoną w 1710 r. Obecna katedra ma magazyn z fragmentami poprzedniej katedry, która znajdowała się w tym miejscu, jednak spłonęła podczas wielkiego pożaru Londynu w 1666 roku. Stamtąd zostaniesz zabrany do Fleet Street, obszaru pełnego największych londyńskich firm prawniczych. Następnie będąc na ulicy The Strand, można zobaczyć opuszczoną stację metra ‘Strand’ (lub ‘Aldwych’). Możesz ją rozpoznać z odcinka Sherlocka The Empty Hearse (Pusty Karawan). Okazjonalne wycieczki do stacji odbywają się tylko dla zainteresowanych. Stamtąd jedzie się do Trafalgar Square, gdzie kończy się ta trasa. Fontanny otaczające Kolumnę Nelsona zostały pierwotnie dodane, aby zmniejszyć przestrzeń dla dużych zgromadzeń ludzi.

Trasa 52 – Historyczna trasa londyńskiego autobusu

Podróżując między Willesden i Victorią, można podziwiać po drodze fantastyczne widoki. Naprzeciwko pierwszego przystanku w Willesden, Roundwood Park posiada piękne kwietniki wypełnione różami i uroczą małą wiktoriańską estradę, pod którą można odpocząć. Następnie w Ladbroke Grove zajrzyj do Muzeum Marek, Opakowań i Reklamy (Museum of Brands, Packaging and Advertising). Nie sposób nie wspomnieć w tym miejscu o Portobello Road Market. Autobus jedzie równolegle do niego, ale zawsze możesz wysiąść i rozejrzeć się z bliska. Nazwa drogi Portobello pochodzi od zwycięstwa admirała Edwarda Vernona nad Hiszpanami pod Porto Bello w 1739 roku. W języku hiszpańskim Porto Bello oznacza piękny port.

Następnie zostaniesz zabrany do Kensington i Knightsbridge. Jeśli masz dużo pieniędzy i lubisz luksus, to jest to miejsce dla Ciebie. Jeśli nie, po prostu idź dalej i spójrz na Hyde Park po lewej stronie, ale upewnij się, że nie przegapisz majestatycznej sali The Royal Albert Hall po prawej stronie. Gdy dotrzesz do końca Hyde Parku, przejedziesz obok Apsley House, który w przeszłości miał adres „numer jeden” w Londynie. To był pierwszy dom, który zobaczyłbyś, będąc gościem z zachodu w XVIII wieku. Stąd trasa 52 prowadzi do Grosvenor Place i Buckingham Palace Gardens. Nie będziesz w stanie zajrzeć do środka, więc zadowól się odrobiną historii: kiedyś w ogrodach była kolekcja morwy. Król Jakub I kazał je zasadzić w 1600 roku, aby konkurować z Francuzami w produkcji jedwabiu – jedwabniki jedzą morwy. Niestety zasadził niewłaściwy rodzaj morwy, wobec czego całe przedsięwzięcie nie powiodło się i morwy usunięto podczas odbudowy Pałacu w 1703 roku. Wreszcie autobus o numerze 52 dociera do swojej końcowej stacji Victoria. Po dość długiej podróży można zrelaksować się w jednym z wielu pubów w tym wyjątkowym miejscu.

Spodobał Ci się artykuł i pragniesz więcej wiedzy o krajach anglojęzycznych? Odwiedź naszego bloga. Spróbuj też sprawdzić swoją wiedzę rozwiązując Quiz o Londynie.

Nie zapominaj, zawsze warto wzbogacać swoją wiedzę, a szczególnie jeśli chodzi o języki obce. Dlatego zacznij przygodę z CHOICES!