Chiński alfabet

Chiński to język który nieustannie zyskuje na wartości w biznesie. Dla nas jako użytkowników i użytkowniczek alfabetu łacińskiego Chiński alfabet złożony z tajemniczych znaków może wydawać się czymś kompletnie egzotycznym. Jednak chiński to język używany przez ogromną ilość ludzi na świecie. Wśród miliarda osób posługujących się tym językiem są nie tylko Chińczycy, ale też mieszkańcy Hongkongu, Korei, Wietnamu i wielu innych krajów.

Więc, niewątpliwie, znajomość tego języka to cenna umiejętność. Jednak opanowanie tej mowy wiąże się z poznaniem specyficznego alfabetu składającego się ze znaków.
_

_

Dialekty w Chińskim

To język mandaryński, którego bazą jest chiński alfabet to oficjalny języki urzędowy w Chinach. Naucza się go również w szkołach. Dzięki tamu jest on powszechnie znany wśród tamtejszych mieszkańców i uznawany za “putonghua”, czyli mowę powszechną w Chinach kontynentalnych. Ze względu na ogromną ilość osób posługujących się językiem chińskim, zróżnicował się on w kilkadziesiąt różnych dialektów. Wyróżnia się ich następujące grupy:

• Mandaryńskie
• Wu
• Min
• Yue

Podział wynika głównie z różnych regionów w których mieszkają ludzie mówiących w danym dialekcie.Mimo tego, że chiński alfabet jest wspólny dla wszystkich użytkowników tego języka, z powodu znacznych różnic w wymowie, zrozumienie się pomiędzy użytkownikami odmiennych dialektów może być niemożliwe.
_

Jakie są litery Chińskie?

W języku chińskim to znaki pełnią funkcje dobrze znanych nam “liter”.W odróżnieniu od alfabetu łacińskiego,gdzie to litery “składamy” w wyrazy, w języku chińskim niektóre, pojedyńcze znaki, lub połączenia kilku z nich reprezentują pełne wyrazy. Aktualnie, w toku ewolucji powstało 50000 znaków, które tworzą chiński alfabet. Dzielą się one na:

• Piktogramy – są to znaki reprezentujące obiekty i zjawiska świata fizycznego takie jak np. 人 człowiek, 子 dziecko, 口 usta, 日 słońce, 山 góra, 川 rzeka, 豖 świnia, 目 oko, 心serce, 雨 deszcz, 田 pole, 木 drzewo, 龜 żółw.
  _
• Ideogramy – jest to rodzaj znaków, za pomocą których przedstawia się idee i pojęcia abstrakcyjne: 一 jeden, 二 dwa, 三 trzy, 上 góra, 下 dół, 中 środek, 凸 wypukły, 凹wklęsły, 力 siła.
  _
• Znaki złożone – wyrazy powstałe z kilku wyżej wymienionych znaków prostych: „kobieta i dziecko” 好 -dobry, dobrze; „kobieta pod dachem” 安 -spokój, cisza, pokój; „słońce i księżyc” 明 -jasny, dynastia Ming; „świnia pod dachem” 家-dom, rodzina; „pole i serce” 思 -myśl, myśleć; „krowa pod dachem” 牢 -zagroda, więzienie; „deszcz i pole” 雷 -błyskawica; „pole i siła” 男 -mężczyzna; „strzała, dzida i butelka” 醫 -medycyna.
  _
• znaki używane w oparciu o zasadę fonetyczną – są to znaki, które pierwotnie były znakami prostymi (piktogramy, ideogramy), ale zyskały nowe użycie oparte na zasadzie fonetycznej. Dzieli się je na dwie podgrupy: Zapożyczenia fonetyczne wewnątrz pisma chińskiego – W ten sposób rozwiązywano problem tworzenia nowych znaków za pomocą homofonii (to samo brzmienie segmentów językowych mimo różnic w pisowni). Homofony,czyli wyrazy o takim samym brzmieniu jak np.”słoń” i “podobny do” zyskiwały tą samą formę zapisu. Kalki fonetyczne z języków obcych – oddawanie brzmienia wyrazów obcojęzycznych za pomocą znaków.
  _
• piktofonogramy – są to złożenia, w których jeden znak pełni funkcje semantyczną (oddaje znaczenie wyrazu), a drugi- funkcję fonetyczną (wymowę wyrazu). Przykładem mogą być wyrazy zawierające znak 工 gōng jako element fonetyczny- 江 jiāng- rzeka, 紅 hóng -czerwony.
  _

Ortografia w piśmie Chińskim

Na czym polega ortografia w języku Chińskim? Jako ludzie posługujący się alfabetem łacińskim jesteśmy przyzwyczajeni do zasad ortograficznych określających to gdzie stosujemy “u” a “ó”, czy reguł rozstrzygających to gdzie stosowć “rz” a “ż”. Zupełnie inaczej ortografia jest rozumiana w krajach Azjatyckich. Tamtejsza ortografia określa kształt oraz kolejność stawianych kresek w pisanych znakach. Rozróżnia się 12 rodzajów kresek tworzących znaki. Podstawowe zasady co do sposobu pisania znaków wyznacz kaligrafia. Określa ona między innymi nakazy co do kierunku kreślenia znaków takie jak:

• od lewej do prawej;
• z góry na dół;
• od środka do zewnątrz.
  _

Interpunkcja w piśmie Chińskim

Interpunkcja zaczeła być używana w języku Chińskim dopiero na początku XX wieku. W dzisiejszym chińskim stosuje się znaki interpunkcyjne takie jak przecinek (，), kropka (。), kreska (－), znak zapytania (？), wykrzyknik (！). Znaczącą różnicą pomiędzy językiem chińskim a tymi które opierają się na alfabecie łacińskim jest brak przerw między wyrazami. Dlatego też czytanie tekstów po chińsku może przysporzyć uczącym się go osobom wielu problemów. Znaki mogą być grupowane w słowa na 3 różne sposoby:

• „z góry na dół”- w kolumnach od prawa do lewa: Jest to tradycyjny sposób pisania który wywodzi się z czasów przed wynalezieniem papieru. Wówczas znaki były wykreślane jeden pod drugim na bambusowych deszczułkach.
  _
• „poziomo od prawej do lewej”- jest to tradycyjny sposób zapisu, komplementarny do pisma pionowego. Najczęsciej w ten sposób ułożone są napisy w miejscach, gdzie pismo w pionie nie zmieściłoby się lub wyglądałoby nieestetycznie czyli np. Na tablicach w zabytkowych pałacach lub świątyniach.
  _
• „poziomo od lewej do prawej”- zapis analogiczny do tego stosowanego na zachodzie.
  _

Współczesne odmiany pisma Chińskiego:

Mimo swej długiej historii, pismo Chińskie jest wciąż praktykowane w dzisiejszej Azji. W różnych Azjatyckich regionach w użyciu są odmienne wersje. Jednak każda z nich opiera się na Chińskim alfabecie.

• Tradycyjne pismo chińskie– jest ono stosowane w niezmiennej formie od 2 tysięcy lat na terenie Tajwanu, w Hongkongu i Makau, gdzie ma status pisma urzędowego.
  _
• Uproszczone pismo chińskie -powstało ono w celu ułatwienia nauki pisma i walki z analfabetyzmem. Około połowa znaków została uproszczona.Jest ono używane oficjalnie w Chińskiej Republice Ludowej oraz Singapurze.
  _
• Kanji (Japońskie)- są to znaki pochodzenia chińskiego, które zostały zaadaptowane do języka Japońskiego. Jednak Chiński i Japoński to zupełnie dwa inne języki, dlatego aby je pogodzić, zostały opracowane dwa fonetyczne sylabariusze.
  _
  Kursy języka japońskiego online w choices® >>
  _
• Hancha (Koreańskie) –to natomiast znaki, które stały się częścią języka Koreańskiego. Zostały one zapożyczone, a ich wymowa stała się dopasowana do wymowy Koreańskiej.
  _

Kaligrafia a chiński alfabet

Jest to wyjątkowa dla Chin sztuka. Podczas gdy w Europie kaligrafie zawsze traktowano jedynie jako sposób pięknego pisania, to w Azji urosła ona do rangi samodzielnej sztuki.Dzieła kaligraficzne miały wielką wartość. Były oprawiane niczym obrazy i kolekcjonowane. Wraz z muzyką, malarstwem i grą w go wchodziła w skład tzw czterech sztuk, które powinny być opanowane przez wykształconego człowieka.

Po więcej ciekawych pomysłów na naukę angielskiego zapraszamy na nasz Instagram! Dowiedz się więcej o choices® na Facebooku!