Future simple – najprostszy czas przyszły
W języku angielskim istnieje wiele sposobów, by mówić o przyszłości nie używając czasu przyszłego (np. present continuous dla czynności zaplanowanych), jednak najprostsza konstrukcja opisująca przyszłość to czas future simple – czas przyszły prosty. Stosujemy go gdy mówimy o luźnych, spontanicznych planach na przyszłość, składamy obietnice oraz oferujemy lub prosimy o pomoc. Czasu future simple użyjemy również wyrażając przypuszczenia i spekulując na temat przyszłych wydarzeń.
Will – operator czasu przyszłego
Will to czasownik modalny, służący do wyrażania woli osoby mówiącej, jednak w przypadku czasu future simple (i każdego innego czasu przyszłego) będzie funkcjonował jako czasownik posiłkowy, wskazując, że czynność w zdaniu będzie miała miejsce w przyszłości. Woluntatywne (czyli wyrażające wolę mówiącego) użycie czasownika will w czasach przyszłych jest coraz mniej czytelne i zanika wraz z coraz rzadszym użyciem czasownika shall jako niewoluntatywnej alternatywy. Czasownik will ma taką samą formę dla wszystkich osób liczby pojedynczej i mnogiej. W mowie potocznej prawie zawsze będzie występował w formie skróconej:
I will → I’ll I will not → I won’t
Zdania twierdzące w future simple
podmiot + will + orzeczenie (czasownik w I formie)
Zdania twierdzące w czasie przyszłym prostym tworzymy stawiając po podmiocie – sprawcy czynności operator czasu przyszłego will, a następnie orzeczenie, czyli czasownik w pierwszej, prostej formie, po czym następuje ewentualna dalsza część zdania.
They will move to London someday. – Oni kiedyś przeprowadzą się do Londynu.
I will call you tomorrow. – Zadzwonię do ciebie jutro.
Zdania przeczące w future simple
podmiot + will not/won’t + orzeczenie (czasownik w I formie)
Zdania przeczące w czasie przyszłym prostym tworzymy stawiając po podmiocie – sprawcy czynności operator czasu przyszłego will z przeczeniem not, a następnie orzeczenie.
UWAGA: użycie pełnej formy przeczenia niesie dodatkowe znaczenie – kładzie nacisk na „nie”.
I will not do it. – Na pewno tego nie zrobię.
I think they won’t move to London. – Uważam, że nie przeprowadzą się do Londynu.
I won’t call you again. – Więcej do ciebie nie zadzwonię.
Pytania w future simple
will + podmiot + orzeczenie (czasownik w I formie)
Podobnie jak w innych czasach angielskich, pytania w present simple tworzymy, stawiając przed podmiotem czasownik posiłkowy do (does dla trzeciej osoby liczby pojedynczej).
Will you do it? – Zrobisz to?
Will they move to London, I wonder. – Ciekawe, czy przeprowadzą się do Londynu.
Will you call me? – Zadzwonisz do mnie?
Prosty future simple
Czas przyszły prosty to bardzo prosty czas o nieskomplikowanej budowie. Jedyne, co może tu stanowić wyzwanie to wyczucie, kiedy należy go użyć, a kiedy lepiej zastosować inną konstrukcję na wyrażenie przyszłości. Dlatego, jak zawsze, polecamy dużo ćwiczyć, bo to praktyka czyni mistrza!