Present continuous – czas najbardziej teraźniejszy
Czasy ciągłe – continuous to angielska wersja tego, co w języku polskim nazywamy aspektem niedokonanym czasownika. Taki czasownik niesie informację o tym, że jakaś czynność trwała, lecz nie dowiemy się, czy się zakończyła. Czas present continuous czyli czas teraźniejszy ciągły stosujemy przy opisie czynności, które dzieją się teraz, w chwili mówienia, lub ogólnie w teraźniejszości, lecz nie akurat w tym momencie. Używamy go również mówiąc o czyichś irytujących nawykach (wtedy zwykle z indykatorami czasu, takimi jak: zawsze, nigdy) oraz o czynnościach zaplanowanych, które z dużą dozą prawdopodobieństwa będą miały miejsce w przyszłości.
Present participle – czasownik z końcówką -ing
Czasy ciągłe wyróżnia użycie imiesłowu czasu teraźniejszego (present participle), czyli po prostu czasownika z końcówką -ing. Poprawne tworzenie tej formy wymaga poznania kilku zasad. Czasowniki kończące się na samogłoskę -e gubią ją po dodaniu końcówki -ing (wyjątek stanowią: age – starzeć się i dye – farbować). W czasownikach jednosylabowych, które mają pojedynczą samogłoskę w sylabie i kończą się na pojedynczą spółgłoskę, finalna litera ulega podwojeniu. Tak samo zachowują się czasowniki o większej ilości sylab, u których ostatnia sylaba spełnia powyższe wymagania i jest akcentowana.
run – running stop – stopping
hide – hiding ale see – seeing
be’gin – beginning ale ‘enter – entering
UWAGA: czasowniki opisujące zmysły (widzieć, słyszeć itp.), emocje i uczucia (lubić, chcieć itp.), aktywność umysłową (wierzyć, pamiętać itp.), posiadanie (należeć itp.) nie są używane w formie ciągłej.
Zdania twierdzące w czasie present continuous
podmiot + am/is/are + orzeczenie (czasownik z końcówką -ing)
Zdania twierdzące w czasie present continuous tworzymy, stawiając po podmiocie czasownik posiłkowy to be odmieniony przez właściwą osobę, a następnie orzeczenie, czyli czasownik z końcówką -ing (present participle).
I am singing. – Śpiewam.
They are coming this way. – Oni idą w tę stronę.
This chair is falling apart. – To krzesło się rozpada.
Zdania przeczące w czasie present continuous
podmiot + am/is/are not + orzeczenie (czasownik z końcówką -ing)
Zdania przeczące w czasie present continuous tworzymy, stawiając po podmiocie czasownik posiłkowy to be odmieniony przez właściwą osobę wraz z przeczeniem not i orzeczenie, czyli czasownik z końcówką -ing (present participle).
I am not singing right now. – Nie śpiewam w tej chwili.
They aren’t coming this way. – Oni nie idą w tę stronę.
This chair is not falling apart. – To krzesło się nie rozpada.
Pytania w czasie present continuous
am/is/are + podmiot + orzeczenie (czasownik z końcówką -ing)
Zdania pytające w czasie present continuous tworzymy przez inwersję, czyli zamieniając miejscami podmiot i czasownik posiłkowy to be. Czasownik z końcówką -ing (present participle) pozostaje tam, gdzie był.
Is he singing? – Czy on śpiewa?
Are they coming this way? – Czy oni idą w tę stronę?
Is this chair falling apart? – Czy to krzesło się rozpada?
Present continuous – czas łatwy, leki i przyjemny
Wprawdzie czas present continuous rzadko kiedy sprawia problemy podczas nauki, to jednak, jak zawsze, zachęcamy do ćwiczeń, bo to praktyka czyni mistrza. Sprawdź zasady używania innego czasu teraźniejszego – present simple!
Poznaj nas lepiej